بیمار زن 24 ساله ای بود که ابتدا عادت ماهیانه نامنظم و سپس آمنوره را حدود دو ماه قبل به همراه HCG β مثبت داشته که آثار حاملگی رحمی تا دو هفته قبل از فوت را نشان نداده بود و سونوگرافی ترانس واژینال به وی توصیه شده بود. او هفت سال قبل حاملگی و زایمان طبیعی داشته و پس از آن IUD به مدت هفت سال داشته است که سه ماه قبل از فوت آن را خارج می کند. او از حدود یک هفته قبل از فوت دردهای شکمی، خونریزی نامنظم واژینال (لکه بینی) را تجربه کرده و در آخرین شب دچار سنکوپ شده و سپس به حالت کما و کاهش تعداد ضربان قلب و تنفس و فشار خون غیر قابل اندازه گیری و به نهایت بدون تشخیص قطعی فوت شده بود. طبق گزارش پزشکی قانونی، علت فوت خونریزی شدید داخل شکمی به علت پارگی شریان ایلیاک چپ (حدود 1.5-1 سانتی متر) پس از یک حاملگی خارج از رحمی با رحم و ضمایم سالم (بدون پارگی) تعیین شد. 

آنوریسم شریان ایلیاک یک بیماری ناشایع در جراحی عروق است و اغلب همراه با آنوریسم شریان آئورت شکمی بوده و اغلب در مردان با سن بالای 70 سال که سایر عوامل خطر بیماری های قلب و عروق را دارند، مشاهده می شود. آنوریسم منفرد شریان ایلیاک در افراد جوان بسیار نادر است. این مقاله گزارش یک مورد آنوریسم منفرد شریان ایلیاک مشترک در یک آقای 29 ساله ای است که با شکایت درد پهلو و هیدرونفروز چپ و با تشخیص انسداد حالب چپ به دلیل اثر فشاری به مرکز ما ارجاع شده بود ودر بررسی ها آنوریسم منفرد شریان ایلیاک مشترک برای وی مطرح شد. بیمار با رزکسیون آنوریسم درمان شد و از مرکز ما بدون عارضه ای مرخص گردید.

مقدمه: حاملگی خارج از رحم و پیچ خوردگی تخمدان هر دو از اورژانس های ژنیکولوژی می باشند. اساس تشخیص بیماری تورشن تخمدان، علائم بالینی بوده و سونوگرافی فقط در 50 الی 75 درصد موارد کمک کننده است. موارد تورشن تخمدان در طی بارداری و به علت کیست های لوتئال بارداری، 30-25 درصد می باشد. وجود این کیست ها در طی بارداری خارج رحمی می تواند سبب تورشن گردد و وجود همزمان حاملگی خارج رحمی و تورشن، تشخیص را با مشکل روبه رو می کند. معرفی مورد: مورد گزارش شده، خانم 32 ساله است که به علت درد حاد شکمی به بیمارستان صارم تهران مراجعه نمود و به علت تست بارداری مثبت با شک به حاملگی خارج رحمی بستری شد. بیمار ساعاتی پس از پذیرش، دچار تهوع و استفراغ شدید و تشدید درد متناوب شکمی شده و با تشخیص تورشن تخمدان تحت عمل جراحی لاپاراسکوپی اورژانس قرار گرفت. در طی بررسی لاپارسکوپی، علاوه بر تورشن تخمدان چپ، حاملگی خارج رحمی در لوله رحمی راست نیز دیده شد که بیمار تحت درمان های لازم قرار گرفت. بحث و نتیجه گیری: در طب، تشخیص بیماری ها بر اساس علائم و نشانه های بالینی بیمار می باشد و روش های پاراکلینیک صرفاً می توانند کمک کننده باشند. همچنین، پزشک معالج و به خصوص جراح باید متوجه وجود پاتولوژی های همزمان در بیمار باشد تا بتواند او را تماماً تحت درمان قرار دهد. وقوع همزمان حاملگی خارج از رحم و پیچ خوردگی تخمدان نادر است، اما احتمال وقوع وجود دارد. بنابراین، تشخیص زودرس برای حفظ باروری آینده و تخمدان اهمیت دارد که با اقدام مناسب درمانی می توان از عوارض ناخواسته در این بیماران پیشگیری کرد.

مقدمه: تومور تروفوبلاستیک حاملگی (GTT) متعاقب حاملگی خارج رحمی یک رویداد بسیار نادر است. در این مقاله یک مورد مول مهاجم که از یک حاملگی خارج رحمی لوله ای نشات گرفته بود معرفی می شود.گزارش مورد: بیمار خانم 26 ساله با حاملگی دوم و اولین حاملگی خارج رحمی (G2L1EP1) بود که به خاطر افزایش میزان هورمون گنادوتروپین جفتی (BHCG) بعد از عمل حاملگی خارج رحمی (EP) به بیمارستان شهید بهشتی اصفهان ارجاع شد. درمان اولیه EP بیمار با عمل سالپنژکتومی بوده است. پیگیری پاتولوژی سالپنژکتومی مول مهاجم تشخیص داده شد که بیمار تحت دو دوره درمان با متوترکسات قرار گرفت و با توجه به گزارش توده در آدنکس راست در سونوگرافی یک نوبت لاپاراتومی  شد که باز هم تشخیص مول مهاجم بود. بنابراین بیمار تحت رژیم درمانی (etoposide, methotrexate, actinomycin D, cyclophosphamide, vincristine) EMA/CO قرار گرفت و نهایتا باBHCG  معادل 1 مرخص شد.نتیجه گیری: پیگیری عدد BHCG بعد از عمل جراحی EP هم برای تشخیص EP پا برجا و هم برای رد GTT بسیار مهم است هم چنین پیگیری جواب پاتولوژی اعمال جراحی در صورتی که از تشخیص نیز مطمئن هستیم ضرورت دارد.

زمانی که تخمک بارور در محلی خارج از حفره رحم لانه گزینی کند، حاملگی خارج رحم شکل می گیرد. حاملگی خارج رحم دو طرفه یکی از نادرترین انواع حاملگی خارج رحمی است و میزان بروز آن در زنانی که از روش های کمک باروری استفاده می کنند، بیشتر است و تشخیص زودرس آن جهت کاهش میزان مرگ ومیر مادران ضروری است. بیمار یک خانم 33 ساله با شرح حال حاملگی خارج رحمی متعدد که با درد شکم و فقدان قاعدگی بستری شد و حدود 28 روز قبل تحت تلقیح داخل رحمی (Intra Uterine Insemination) قرارگرفته بود. در سونوگرافی انجام شده دو توده مشکوک به حاملگی خارج رحمی دارای عروق محیطی در بررسی سونوگرافی رنگی در ضمایم رحمی دو طرف رویت شد. در عمل جراحی لاپاراسکوپیک برداشتن لوله های رحمی دو طرفه، حاملگی خارج رحمی دو طرفه بدون پارگی مشاهده شد و تشخیص با یافته های بافت شناسی تایید گردید. در زنانی که سابقه حاملگی خارج رحمی و نازایی و استفاده از روش های کمک باروری دارند، حتی در صورت گزارش حاملگی خارج رحمی یک طرفه، در نظر داشتن احتمال حاملگی خارج رحمی دو طرفه، خصوصا در سونوگرافی از طریق مهبل، می تواند در کاهش مرگ ومیر مادران کمک کننده باشد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مقدمه: با وجود کاهش شمار حاملگی ها در سه دهه اخیر تعداد حاملگیهای خارج از رحم در غرب رو به افزایش است و این حاملگی ها مسوول %10 از تمام مرگهای مرتبط با بارداری است. این مطالعه گزارش یک مورد حاملگی تخمدانی با سابقه دو بار حاملگی خارج رحمی است.معرفی بیمار: بیمار خانم 35 ساله با سن حاملگی 6 هفته با سابقه 2 بار حاملگی خارج رحمی (که در نوبت اول سالپنژکتومی سمت راست و نوبت دوم با اقدامات محافظه کارانه درمان شده بود) با درد زیر شکم و bHCG=1720 و خالی بودن رحم در سونوگرافی مهبلی، با حدس حاملگی خارج رحمی تحت عمل جراحی قرار گرفت. حدس حین عمل خونریزی از جسم زرد یا حاملگی تخمدانی بود. جواب آسیب شناسی نمونه، حاملگی تخمدانی گزارش شد.نتیجه گیری: حاملگی تخمدانی نادر است. تشخیص بالینی و حین عمل مشکلی دارد، یافته های ماکروسکوپی در حین عمل جراحی، تشخیص پارگی جسم زرد را مطرح کرد اما آسیب شناسی نمونه، حاملگی تخمدانی را نشان داد. عود این نوع حاملگی نادر و باروری آینده فرد بدون تغییر می ماند.

مقدمه: حاملگی خارج رحمی یکی از عوارض شایع مامایی است و تشخیص و درمان صحیح آن به منظور حفظ باروری و کاهش شیوع حاملگی خارج رحمی بعدی از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. این بررسی با هدف تعیین نتایج باروری پس از جراحی در بیماران دچار حاملگی خارج رحمی انجام شد.روش کار: در یک مطالعه توصیفی- تحلیل گذشته نگر 100 بیمار دچار حاملگی خارج رحمی که با استفاده از روش های جراحی تحت درمان قرار گرفته بودند مورد مطالعه قرار گرفتند تمامی بیماران تحت لاپاراتومی قرار گرفته بودند. باروری بعدی این بیماران به همراه متغیرهایی چون سن، تعداد حاملگی قبلی، سابقه نازایی، استفاده از روش های جلوگیری از بارداری، وجود خون در حفره شکم، کشیدن سیگار، وجود چسبندگی داخل شکمی و سابقه قبلی حاملگی خارج رحمی مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: 74% بیماران (74 نفر) حاملگی داخل رحمی را پس از جراحی تجربه کردند. این بیماران 88 مورد حاملگی داشتند (14 نفر از این بیماران سابقه دو بار حاملگی را در طی مدت مطالعه داشتند). 18% بیماران پس از جراحی دچار نازایی و 8% دچار حاملگی خارج رحمی مجدد شدند.نتیجه گیری: ارتباط قابل توجه بین سابقه قبلی حاملگی خارج رحمی (قبل از جراحی اخیر) و باروری بعدی وجود داشته است.

هدف: حاملگی خارج رحمی یکی از شایع ترین علت های مرگ و میر مادران باردار است. این مطالعه با هدف بررسی ریسک فاکتورها افزایش دهنده شانس ابتلا به حاملگی خارج رحمی انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مورد شاهدی در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی شاهرود در سال 97 و به روش سرشماری انجام شد. زنان بارداری که با شک به حاملگی خارج رحمی و شکم حاد بستری شده بودند و تشخیص حاملگی خارج رحمی در آن ها قطعی شده بود، به عنوان گروه مورد انتخاب شدند. هم چنین زنان با حاملگی رحمی نرمال به صورت رندوم در گروه شاهد قرار گرفتند. اطلاعات افراد از جمله اطلاعات دموگرافیک، مصرف دخانیات، سابقه سقط جنین، سابقه عفونت لگنی و سابقه حاملگی خارج رحمی قبلی از پرونده های دو گروه استخراج گردید. یافته ها: در این مطالعه در هر گروه 144 نفر مورد بررسی قرارگرفتند. مصرف دخانیات (005/0=P، 219/12: OR)، سطح تحصیلات زیر دیپلم (002/0=P، 483/4: OR)، سابقه جراحی شکم (004/0=P، 337/3: OR)، سابقه حاملگی خارج رحمی (008/0=P، 684/11: OR)، نوع زایمان قبلی (05/0P<، 567/2: OR) و سابقه سقط جنین (001/0=P، 548/14: OR) شانس ابتلا به حاملگی خارج رحمی را افزایش دادند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه مهم ترین ریسک فاکتورهای افزایش دهنده شانس حاملگی خارج رحمی به ترتیب، سابقه سقط جنین، مصرف دخانیات، سابقه حاملگی خارج رحمی، سطح تحصیلات زیر دیپلم، سابقه جراحی شکم و نوع زایمان قبلی بودند.

زمینه و هدف: با وجود تمام پیشرفت های علم پزشکی، حاملگی خارج رحمی هنوز عامل مهمی در مرگ و میر زنان در سنین باروری محسوب می شود. با وجود اینکه تحقیقات زیادی در زمینه درمان طبی حاملگی خارج رحمی انجام شده است، هنوز در اکثر موارد اولین برخورد با این بیماران درمان جراحی است. بسیاری از بیماران مبتلا به حاملگی خارج رحمی برای اولین بار باردار شده اند و حفظ قدرت باروری این بیماران در آینده بسیار مهم است که معمولا با روش جراحی خصوصا به روش سالپنژکتومی این نتیجه حاصل نخواهد شد. بنظر می رسد که هنوز نقش درمان طبی در حاملگی خارج رحمی خصوصا در کشور ایران شناخته نشده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر درمان طبی با متوتروکسات در تعدادی از مبتلایان به حاملگی نابجا می باشد.روش کار: در یک مطالعه آینده نگر و از نوع کارآزمایی بالینی بدون گروه کنترل، 26 بیمار مبتلا به حاملگی نابجا در بیمارستان مادر شهر یزد پذیرش و درمان شدند. 6 بیمارکه اندیکاسیون درمان طبی را نداشتند از ابتدا جراحی شدند و 20 بیمار دیگر با در نظر گرفتن شرایط لازم برای درمان طبی متوتروکسات دریافت کردند. به 20 بیمار کاندید درمان طبی ، متوتروکسات به میزان mg/kg 1 روزانه بصورت انفوزیون وریدی و برای جلوگیری از عوارض دارو فـولینیک اسیـد با یک دهم دوز متـوتروکسات داده شد و تاثیر دارو به وسیله اندازه گیری سریال سرم ارزیابی گردید. اطلاعات با استفاده از نرم افزارSPSS و آزمون آماری مجذورکای تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میانگین سن بیماران 19/27 سال بود که بیشتر آنها با لکه بینی مراجعه کرده بودند. میانگین مدت زمان ازدواج در بیماران 9/6 سال بود و بسیاری از آنان (3/42% ) برای اولین بار، باردار شده بودند. در 14 بیمار (8/53%) سابقه نازایی وجود داشت. 9/26% بیماران دارای سابقه سقط بودند و50% سابقه جراحی قبلی در شکم داشتند. 4 بیمار، برای بار دوم به حاملگی خارج رحمی مبتلا شده بودند و میانگین سن حاملگی هنگام تشخیص 2/6 هفته بود. در پایان 15 بیمار (75%) با موفقیت درمان شدند. از 5 بیماری که درمان طبی آنها با شکست مواجه شد، 4 بیمار IU/L 1000> داشتند. از 8 بیماری که امکان پیگیری آنها وجود داشت 5 بیمار (5/62%) پس از یکسال حاملگی نرمال داخل رحمی را تجربه کردند. نتیجه گیری: به نظر می رسد که درمان حاملگی خارج رحمی پاره نشده با متوتروکسات کم خطر و موثر می باشد اما میزان موفقیت درمان هنگامیکه سطح سرمی بالای IU/L 1000 باشد، به مقدار قابل توجهی کاهش می یابد.